نمی‌توانم این انگشت‌ها را بر کلیدهای کیبوردم فرود نیاورم. طرابلس سقوط کرد. دیکتاتوری دیگر می‌رود. گامی دیگر به‌سوی آزادی‌خواهی برداشته شد. با این حال، نمی‌توانم نگویم که نگران نیستم. نگران گروه‌های اسلام‌گرای تندرو در لیبی که ممکن است حکومت اسلامی تشکیل دهند. ممکن است آزادی‌خواهی و دمکراسی بار دیگر در خدمت تولید نوع تکامل یافته‌ای از دیکتاتوری درآید، مانند انقلاب 57 ایران.
ای کاش چنین نشود!
اندیشه 