برایت صدهزار بوسه دارم. برایت هم گریه و هم خنده دارم. ای کودکی! تو با او مهربان باش. تو ای غم! گاه‌گاهی از او نهان باش. و تو ای آب! با آبگرمکن اسقاطی مادر سازگار باش؛ کودکی در آن نزدیکی هست که هنوز می خواهد تمیز بماند. و تو ای پول ای پول ای پول! کودک بازیگوش بهتر است یا احکام غائط و بول؟ ای زندگی! تو را چگونه بگویم که فقط باش؟! ولی باش! ای رنگ‌دانه‌های پوست! خورشید را به همراه موهای ژولیده‌ی آن پسربچه‌ی دعوت شده‌ی رها شده، شرمنده کنید. ای ضخامت پوست! ای چرک! ای ردپای سرشک! اخلاق را تازیانه بزنید. گردنت کلفت باد ای خمس! یک در دنیا و صد در آخرت گردن شوی خمس! هزار کودک فدای گردن تو. هزار فریاد خاموش هم بادِ گلویت. ای نان‌دهنده به شرط ایمان و دندان! کودک ما دندان ندارد؟ یا ایمان ندارد؟ ای جمعیت هفت میلیاردی جهان! انفجار تاریکت مبارک.
پ ن: این کودک به هرحال بی‌تقصیر است.
اندیشه گرامی
این تنها را مطمئن ارتباط با شما است . من مطلبی که فکر می کنم بسیار مهم است و باید در هضم آن برای جامعه روشنفکری از دوستان کمک بگیرم امروز در بالاترین مطرح خواهم کرد. امید وارم دلسردی نباشد و موضوع مورد توجه شما و دوستان شما قرار بگیرد. در مورد عملی بودن آن شک ندارم ولی قدری کار خواهد برد تا مطلب پخته و قابل هضم بشود.
اگر مایل بودید در نقد و نشر آن مساعدت بفرمائید . ممنون خواهم شد.
irananadec.blogspot.com را ببینید.