جنایات بشار اسد از دو جهت به سوریه ضربه می‌زند. یکی همان خود نفس جنایت و نابودی مردان و زنان و کودکان سوریه است و دیگری بهانه دادن به حکومت بعدی برای استفاده از این کشته‌ها و هزینه‌ها برای سرکوب مخالفانش است. حکومت بعدی سوریه که به احتمال بسیار زیاد یک حکومت اسلامی خواهد بود، از این خون‌ها برای تثبیت حکومت برمبنای شریعت اسلام استفاده خواهد کرد. این کشته‌شدگان در راه دست‌یابی به آزادی سیاسی و مدنی جان می‌دهند اما سیاست‌مداران همگی دلبسته قدرت هستند. به ندرت می‌توان سیاست‌مداری یافت که به نفع جامعه از قدرت دست بردارد.
بنابراین سوریه راه درازی تا دست‌یابی به ازادی در پیش دارد و حداقل تا یک نسل بعد از فروپاشی نظام بشار اسد(درصورت فروپاشی) شاهد نوع دیگری از سرکوب خواهد بود. شریعت اسلامی در راه است و اکنون منتظر است تا اسد برود و کفتارگونه بر سر دست‌آوردهای مردم سوریه خراب شود.
