مجتبی واحدی به گشوده شدن درهای یک فرگشت نیک رسمیت بخشید

این صحبت‌های اخیر ایشان در مورد عدم شرکت در انتخابات و اتخاذ موضع قاطع در این زمینه موجب شد یک بار دیگر به انتخابم در 88 افتخار کنم. آن زمان فکر می‌کردم که مهدی کروبی بازوی پیش‌برنده اتحادش با موسوی است که محافظه‌کاری ها را آرام آرام و یک‌به‌یک تبدیل به تابوهای شکسته شده کند. این را با حضور تیم قوی و حامیانش فهمیده بودم که بنیان استدلالی و منطقی کافی را ارائه می‌کردند. پس از انتخابات این اتفاق افتاد. آرام آرام تابوها شکسته شد. کار به جایی رسید که مفهوم اصلاح‌طلبی از انحصار مدعیان اصلاح نظام جمهوری اسلامی خارج شد و می‌رفت که به مرور حتی کروبی و موسوی هم رسما آن را اعلام کنند.

گرچه کسانی چون من در نقش آن گیردهنده سمج ظاهر می‌شدند که مدام تکرار می‌کردند بازهم کم است، بیشتر و بیشتر، اما همه چیز سرجایش بود. هم من و هم آن‌ها که می‌گفتند بیشتر نمی‌شود. امروز در جایی جلوتر از آنچه فکر می‌کردم هستیم. امروز بذرهای مجادله‌های سخت و دوران طاقت فرسا، با هزینه‌های هنگفتی که داده شد به بار نشسته است. این «به‌بارنشستن» را آقای واحدی رسما اعلام کرد. او خروج از دایره محدود کننده واژه‌ها را رسما اعلام کرد و شاید این تایید همان بازوی پیش‌برنده‌ای باشد که گفتم. باید از رونمایی این فراگشت نیک شاد باشیم.

فراموش نکنیم که این روزهای حساس، برگ‌های با ارزش تاریخند که مبنای قضاوت آیندگان خواهند بود.